كنار جاده ي زندگي، لحظه اي درنگ، وسوت سركش باد! غروبي دلنوازوانتظاري نفس گير...! مي آيي،مي دانم كه مي آيي ...! شارش بي دريغ لحظه ها،صداي قدم هايت را رساترمي كند. تنهاترين مسافرجاده، مرا درياب. افق،رنگين شده... سكوت،دلگيرشده... آسمان،ابري شده. رنگين ترين رويا! شيرين ترين سكوت ، آبي ترين آسمان! مرا درياب! امتداد جاده،مرا به ياد مسافرغريب زندگي ام انداخت.مسافرم! لمس عشق توقلبم را ازباوربودن لبريز خواهد كرد. مسافرم! دستانت را به بادبسپار! من سالهاست كه دستانم رابه بادسپرده ام وسوت سركش باد! اين تنها ترانه ي آشناي مسافراست . مسافرم! دوردست ترين مقصد،نزديك است. تمامت جاده راهمراه شو...!