کودک نجوا کرد: خدايا با من حرف بزن.
مرغ دريايي آواز خواند، کودک نشنيد.
سپس کودک فرياد زد: خدايا با من حرف بزن.
رعد در آسمان پيچيد، اما کودک گوش نداد.
کودک نگاهي به اطرافش اندخت و گفت: خدايا بگذار ببينمت.
ستاره اي درخشيد ولي کودک توجه نکرد.
کودک فرياد زد: خدايا به من معجزه اي نشان بده.
و يک زندگي متولد شد. اما کودک نفهميد.
کودک با نا اميدي گريست.
خدايا با من در ارتباط باش. بگذار بدانم اينجايي.
بنابراين خدا پايين آمد و کودک را لمس کرد.
ولي کودک، پروانه را کنار زد و رفت.